Drukowanie z termoplastów

Drukowanie z termoplastów

Technologii, które można wykorzystać podczas drukowania przestrzennego jest wiele. To jaką metodę wybierzemy jest uzależnione od materiału, z którego ma powstać gotowy obiekt. Różnorodność materiału wpływa na własności otrzymanego obiektu, dlatego ważne jest określenie właściwości, jakie ma wydrukowany detal spełniać.

Najpopularniejszą metodą drukowania 3D jest technologia FDM/FFF, która do tworzenia obiektów wykorzystuje termoplasty tworzywa sztuczne. W niniejszym artykule skupimy się na opisaniu technologii FDM/FFF, a w szczególności przedstawimy szczegółowy opis procesu, dzięki któremu powstają finalne obiekt. Określimy rodzaje materiałów wykorzystywanych przy produkcji elementów w tej technologii oraz przyjrzymy się obszarom, gdzie takowa metoda wytwarzania najczęściej znajduje zastosowanie.

Co to jest technologia FDM/FFF?

Technologia FDM/FFF to jedna z najbardziej popularnych metod druku przestrzennego, należąca do technologii przyrostowych, podczas których materiał w postaci pręta nawiniętego na szpulę wytłaczany jest z głowic drukujących. Każda osoba rozpoczynająca swoją przygodę z drukiem przestrzennym rozpoczyna swoją pracę właśnie od metody FDM/FFF, ponieważ jest ona niezwykle prosta, a filamenty stosowane do druku 3D charakteryzują się łatwością użycia, szerokim wachlarzem właściwości oraz niską ceną.

Drukowanie z termoplastów

Filamenty stosowane w FDM/FFF

Technologia FDM/FFF do produkcji obiektów wykorzystuje termoplasty w formie żyłki, które są dostępne w różnych wariantach średnic. Filamenty różnią się względem siebie, zatem powinny zostać dobrane w oparciu o zastosowanie finalnego wyrobu, który chcemy uzyskać. To, jaki filament wybierzemy będzie definiować właściwości wytworzonego obiektu.

Do najpopularniejszych materiałów stosowanych w technologii FDM/FFF należy ABS, który charakteryzuje się wysoką odpornością mechaniczną oraz niską ceną. Najczęściej stosuje się go do tworzenia przedmiotów wykorzystywanych w przemyśle oraz prototypowania.
Filament PLA to przyjazny dla środowiska, biodegradowalny materiał wytwarzany ze skrobi kukurydzianej lub trzciny cukrowej. Jest bardzo łatwy w użytku i prosty w obróbce, a jego główną zaletą jest to, że nie wymaga podgrzewanej komory roboczej drukarki 3D. Przedmioty wytwarzane z PLA to najczęściej modele pokazowe i edukacyjne.

Drukowanie z termoplastów krok po kroku

PET-G to filament, który łączy właściwości ABS i PLA, zatem jest niezwykle prosty w użyciu, łatwo obrabialny oraz charakteryzuje się wysoką odpornością mechaniczną i termiczną.

Ostatnim z najchętniej używanych filamentów w technologii FDM/FFF jest nylon, który stosuje się do drukowania elementów konstrukcyjnych. Ten rodzaj materiału charakteryzuje się wysoką udarnością oraz wytrzymałością na rozciąganie. Jego wadą jest to, że łatwo pochłania wilgoć z otoczenia, zatem przed procesem druku 3D powinien zostać poddany procesowi suszenia.

Jak wygląda technologia FDM/FFF?

Drukowanie obiektów z termoplastów rozpoczyna się od umieszczenia w drukarce filamentu w postaci żyłki nawiniętej na szpulę. Po uzyskaniu przez układ wytłaczania wymaganej dla określonego materiału temperatury, wprowadza się go do głowicy drukującej, gdzie następuje jego uplastycznienie.

Drukowanie z termoplastów

Półpłynny materiał jest wytłaczany przez dyszę oraz nanoszony warstwa po warstwie za pomocą głowicy drukującej, która porusza się nad stołem roboczym, tworząc w ten sposób nasz wyrób. Wytłoczony materiał ulega wychłodzeniu, przez co następuje jego zestalenie. Bardzo ważne, aby pamiętać, by w przypadku materiałów takich jak ABS nie dokonywać chłodzenia zbyt szybko, ponieważ grozi to uszkodzeniem wydruku 3D.

Głowica porusza się w układzie XY, zatem po wykonaniu pierwszej warstwy stół roboczy obniża się o wcześniej ustaloną wysokość warstwy, a głowica drukująca nanosi kolejną warstwę. Etap powtarza się wielokrotnie, aż do uzyskania gotowego obiektu. Proces może trwać od kilku minut po nawet kilka dni, w zależności od specyfiki drukowanego obiektu.